Prawo a ochrona zwierząt w Polsce

prawo ochrony zwierząt

Ochrona prawna zwierząt w Polsce bazuje przede wszystkim na Ustawie o ochronie zwierząt uchwalonej przez Sejm w 1997 roku.  Przepisy ogólne rozdziału I w sposób pośredni kształtują sposób, w jaki należy interpretować  treść tej ustawy.  Zgodnie z artykułem 1 ust. 1 „żadne zwierzę, jako istota żywa, zdolne do odczuwania cierpienia nie jest rzeczą.”

Ustawodawca kompleksowo uregulował podmioty działań na rzecz ochrony zwierząt:

  • człowiek (zobowiązany do poszanowania, ochrony i opieki nad zwierzęciem)
  • organy administracji publicznej (podejmowanie działań we współdziałaniu z odpowiednimi instytucjami i organizacjami krajowymi i międzynarodowymi.

W celu zwiększenia zakresu ochrony prawnej przysługującej zwierzętom w artykule 6 został sformułowany szeroki katalog zachowań, które są kwalifikowane jako znęcanie się nad zwierzętami.

Zgodnie z treścią ustawy znęcanie to zadawanie  albo świadome dopuszczanie do zadawania bólu lub cierpień, a w szczególności:

  1. umyślne zranienie lub okaleczenie zwierzęcia, nie stanowiące dozwolonego prawem zabiegu lub doświadczenia na zwierzęciu,
  2. doświadczenia na zwierzętach powodujące cierpienie, przeprowadzone z naruszeniem przepisów ustawy,
  3. umyślne używanie do pracy lub w celach sportowych albo rozrywkowych zwierząt chorych, w tym rannych lub kulawych, albo zmuszanie ich do czynności mogących spowodować ból,
  4. bicie zwierząt przedmiotami twardymi i ostrymi lub zaopatrzonymi w urządzenia obliczone na sprawianie specjalnego bólu, bicie po głowie, dolnej części brzucha, dolnych częściach kończyn,
  5. przeciążanie zwierząt pociągowych i jucznych ładunkami w oczywisty sposób nie odpowiadającymi ich sile i kondycji lub stanowi dróg lub zmuszanie takich zwierząt do zbyt szybkiego biegu,
  6. transport zwierząt, w tym zwierząt hodowlanych, rzeźnych i przewożonych na targowiska, przenoszenie lub przepędzanie zwierząt w sposób powodujący ich zbędne cierpienie i stres,
  7. używanie uprzęży, pęt, stelaży, więzów lub innych urządzeń zmuszających zwierzę do przebywania w nienaturalnej pozycji, powodujących zbędny ból, uszkodzenia ciała albo śmierć,
  8. dokonywanie na zwierzętach zabiegów i operacji chirurgicznych przez osoby nie posiadające wymaganych uprawnień bądź niezgodnie z zasadami sztuki lekarsko-weterynaryjnej, bez zachowania koniecznej ostrożności i oględności oraz w sposób sprawiający ból, któremu można było zapobiec,
  9. złośliwe straszenie lub drażnienie zwierząt,
  10. utrzymywanie zwierząt w niewłaściwych warunkach bytowania, w tym utrzymywanie ich w stanie rażącego niechlujstwa oraz w pomieszczeniach albo klatkach uniemożliwiających im zachowanie naturalnej pozycji,
  11. porzucanie zwierzęcia, a w szczególności psa lub kota, przez właściciela bądź przez inną osobę, pod której opieką zwierzę pozostaje,
  12. stosowanie okrutnych metod w chowie i hodowli zwierząt,
  13. przeprowadzanie na zwierzętach testów środków higienicznych i kosmetycznych powodujących cierpienie, jeżeli znane są odpowiednie metody alternatywne.

Jeżeli zwierzę zostanie potraktowane w ten sposób, istnieje możliwość czasowego odebrania go właścicielowi na podstawie decyzji wójta/burmistrza/prezydenta miasta.  Zostaje ono przekazane do schroniska dla zwierząt albo pod opiekę innej osoby lub instytucji. Decyzja podejmowana jest z urzędu lub na wniosek Policji, lekarza weterynarii albo inspektora Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w Polsce lub upoważnionego przedstawiciela innej organizacji społecznej o podobnym statutowym celu działania.

Ponadto w przypadkach nie cierpiących zwłoki, gdy dalsze pozostawanie zwierzęcia u dotychczasowego właściciela lub opiekuna zagraża jego życiu, policjant, a także inspektor Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w Polsce lub upoważniony przedstawiciel innej organizacji społecznej o podobnym statutowym celu działania może odebrać mu zwierzę, zawiadamiając o tym niezwłocznie wójta (burmistrza, prezydenta miasta), celem podjęcia przez ten organ decyzji w przedmiocie odebrania zwierzęcia.

Pamiętajmy o tym, że znęcanie się nad zwierzętami to też przestępstwo, a konsekwencją tego jest odpowiedzialność karna osoby, która dopuściła się takiego czynu. Każdy z nas może zaoszczędzić bólu i cierpienia zwierzakom. Zawiadamiając policję o takich sytuacjach nie pozwalamy na bezkarność tych, którzy dopuszczają się okrucieństwa wobec słabszych od siebie. Dbając o bezpieczeństwo zwierząt, dbamy także o nasze własne bezpieczeństwo.

Więcej – https://prawoprosto.pl/prawo-ochrony-zwierzat-polsce/

pozycjonowanie stron w projekt marketing

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *